vrijdag 11 april 2014
maandag 31 maart 2014
Elly & Jetje Schijnzwanger / False-pregnancy Elly & Jetje
Het voorjaar zit in de lucht! Wat héél goed te merken is aan Elly & Jetje... Beide zijn helaas weer schijnzwanger :-( Dit uit zich in obsessief holen graven & haren uit zichzelf plukken om een nestje te maken.
Spring is in the air! What you can notice very good at Elly & Jetje ... Both are sadly false-pregnant again :-( This manifests itself in obsessive digging burrows and from picking hair out themselves to make a litter.
Elly is gesteriliseerd, maar wegens complicaties tijdens de operatie, hebben ze 1 eierstok niet kunnen verwijderen. Dit heeft als gevolg dat er nog steeds hormoonaanmaak is, met alle gevolgen van dien...
Elly is sterilized, but due to complications during surgery, they have one ovary can not remove. As a result, there is still hormone production, with all its consequences ...
Jetje is nog niet gesteriliseerd, maar dit staat wel in de planning. Omdat ze zo angstig is, stel ik het voor nu even uit. Als ze straks meer vertrouwd is met alles maak ik een afspraak bij de dierenarts hiervoor.
Jetje has not been sterilized, because she is so anxious. If she will be more familiar with everything, I make an appointment with the vet.
Sterilisatie vind ik heel belangrijk bij konijnen, om baarmoederproblemen uit te sluiten!
Sterilization / tubal-ligation I find very important for rabbits, in connection with uterine problems!
vrijdag 14 maart 2014
Update Jetje & Joep
Meanwhile lives Joep almost three weeks with us from now, and it goes very well with him! He feels completely at home :-) Between him & Jetje proceeds actually fine. They are still quite distant to eachother, but seek each other a lot in the garden. Where they give eachother nosebumps, either greet each other ♥
They are such a perfect team together with digging our garden in a mess ;-)
Jetje gaat ook steeds lekkerder in haar velletje zitten, merk ik. Laatst zag ik haar zelfs verschillende bunnyflops maken ♥ Het is alleen iedere keer heel moeilijk om haar op de foto te krijgen, omdat ze gelijk hun verblijf invliegt, zodra ze alleen al de achterdeur hoort. Ook als wij buiten zitten komt ze niet tevoorschijn. Vandaar dat ik bijna geen foto's van haar kan maken.
Jetje is also getting more comfy in her own skin. Last I saw her even make different bunnyflops ♥ But it's just everytime very difficult to get her on the picture, because she's very afraid of people. She goes immediately in her hutch, when she hears our backdoor. Even if we sit outside, she will not appear. That's why I almost have no pictures of her.
Jetje maakt zich ook totaal niet meer druk om Ed & Elly, wat ze voorheen heel erg deed. Joep daarentegen vindt het maar al te heerlijk om Ed & Elly te "etteren" ;-)
Kortom; die 2 vermaken zich heel goed samen!
Jetje makes also totally no more pressure to Ed & Elly, what she really did previously. Joep, contrast, finds it all too wonderful to "tease" Ed & Elly ;-)
So, these two little bandits enjoy themselves very well together!
maandag 24 februari 2014
Een vriendje voor Jetje ♥
Ja, Jetje houdt me goed bezig! ;-)
Hoewel het socialiseren best wel de goede kant opgaat, kan een mens nooit een soortgenootje vervangen voor een konijn. Konijnen onderling spreken mekaars taal & begrijpen mekaar gewoon veel beter. Mijn voorkeur gaat sowieso uit om konijnen met een soortgenootje te huisvesten i.p.v. alleen.
In Jetje haar situatie was dit in 1e instantie niet mogelijk, omdat we er niet de juiste ruimte voor hadden. Maar Bas (mijn man) is de afgelopen weken hard aan het werk geweest om mijn complete nijnenplaza te renoveren. Met als gevolg dat er een mooi verblijf voor Jetje erin is verwerkt, tevens groot genoeg voor 2 konijnen :-) Wat dus inhield dat Jetje een eigen vriendje mocht gaan uitzoeken in een konijnenasiel! Ik hoop dat zij door hem meer vertrouwen gaat krijgen in alles om haar heen.
Zo gezegd, heb ik afgelopen zaterdag een afspraak gemaakt bij Konijnenopvang Het Knabbelhuis in Deurne. In 1e instantie had ik een mooie hollandse hangoorrram Gijs op het oog, afkomstig van VZW Het Knabbelthuisje in Beveren-België. Maar Gijs was nog vruchtbaar & mocht pas vanaf volgende week gaan daten ;-) Ik mocht 'm van Marielle gerust alvast mee naar huis nemen om het over een week zelf te proberen met hem & Jetje, maar mijn voorkeur gaat toch erna uit om haar zélf een vriendje te laten uitzoeken. Dan zie je ook gelijk of het een match is of niet.
Bij binnenkomst viel mijn oog ook gelijk op Swiffer, een héél knap Hollandertje ♥ Samen in de koppelren van de opvang was hij ook heel lief voor Jetje. Ook begon hij na een tijdje te binkiën & deed zelfs 1 bunnyflop ♥ Jetje knorde wat aan & was behoorlijk angstig, wat ik ook verwacht had.
Eenmaal thuis hebben ze de hele middag door de tuin mogen hupsen samen. Jetje zocht 'm verschillende keren uit zichzelf op. Het is me daardoor opgevallen dat ze toch wel een territoriaal dametje is. Deze koppeling gaat langer duren als bij Ed & Elly, heb ik al gezien. maar dat geeft niks! We bouwen het fijn op.
De nacht van zaterdag op zondag hebben ze ook apart geslapen. Jetje in haar eigen verblijf & "Swiffer" in hun toekomstig nieuwe. Toen ik ze die avond ging voeren, kwam "Swiffer" gelijk naar me toe gehupst. Zo schattig ♥ Hij is behoorlijk tam, heb ik gemerkt :-)
Gister (zondag) hebben we Swiffer omgedoopt tot Joep. Deze naam vind ik iets beter bij hem passen en Joep & Jetje klinkt ook heel leuk samen :-)
Die ochtend bij het openen van beide verblijven ging Jetje Joep gelijk opzoeken. Zij wist het dus nog heel goed ;-) Er is weer wat gejaag & gehap geweest, net zoals de dag ervoor, waarbij Jetje Joep lekker heeft onder gesproeid, zeer ladylike ;-)
Maar Joep is heel gemoedelijk & dringt zich totaal niet op. Hij maakt verschillende keren aanstalten om te rijden, wat Jetje niet accepteert. Hierdoor ontstaat er soms wat gehap, maar verder totaal geen agressie. Ze wassen zichzelf in elkaars buurt & de binkies vliegen je soms om de oren :-) Jetjes angst bemoeilijkt de koppeling tussen hen, maar door Joeps geduld komt zij steeds meer uit haar schulp. Ze is echt nieuwsgierig naar hem & ik zie aan haar dat ze 'm echt leuk vindt. Hij haar ook, alleen moet Jetje zich meer gaan openstellen. Als ze de rangorde-bepaling eenmaal met hem heeft aangegaan, denk ik, dat de koppeling zo gepiept is :-)
Afgelopen nacht heb ik ze samen gezet in hun toekomstig nieuw verblijf. Het deurtje ervan had ik open gelaten, zodat ze in het hele schuurtje terecht konden voor extra ruimte & voldoende schuilmogelijkheden. Ik vond het behoorlijk spannend, maar vanochtend kwamen er 2 nieuwsgierige hoofdjes naar buiten, toen ik de deur van het schuurtje open maakte. Ook vanochtend weken ze geen moment meer van mekaars zijde. Kennelijk heeft de nacht samen door brengen hen iets goeds gedaan. maar het is toch altijd afwachten hoe dit zich allemaal verder gaat ontwikkelen bij het koppelen van konijnen. We gaan fijn rustig aan zo verder, alles op z'n tijd :-)
Joep zelf heeft ondertussen mijn hart helemaal gestolen! Zodra je in stap in de tuin zet, komt hij nieuwsgierig op je af & laat zich zo aaien ♥ Hij is echt héél aanhankelijk :-)
En Ed & Elly? Die vinden hun nieuwe buren reuze interessant! ;-)
Hoewel het socialiseren best wel de goede kant opgaat, kan een mens nooit een soortgenootje vervangen voor een konijn. Konijnen onderling spreken mekaars taal & begrijpen mekaar gewoon veel beter. Mijn voorkeur gaat sowieso uit om konijnen met een soortgenootje te huisvesten i.p.v. alleen.
In Jetje haar situatie was dit in 1e instantie niet mogelijk, omdat we er niet de juiste ruimte voor hadden. Maar Bas (mijn man) is de afgelopen weken hard aan het werk geweest om mijn complete nijnenplaza te renoveren. Met als gevolg dat er een mooi verblijf voor Jetje erin is verwerkt, tevens groot genoeg voor 2 konijnen :-) Wat dus inhield dat Jetje een eigen vriendje mocht gaan uitzoeken in een konijnenasiel! Ik hoop dat zij door hem meer vertrouwen gaat krijgen in alles om haar heen.
Zo gezegd, heb ik afgelopen zaterdag een afspraak gemaakt bij Konijnenopvang Het Knabbelhuis in Deurne. In 1e instantie had ik een mooie hollandse hangoorrram Gijs op het oog, afkomstig van VZW Het Knabbelthuisje in Beveren-België. Maar Gijs was nog vruchtbaar & mocht pas vanaf volgende week gaan daten ;-) Ik mocht 'm van Marielle gerust alvast mee naar huis nemen om het over een week zelf te proberen met hem & Jetje, maar mijn voorkeur gaat toch erna uit om haar zélf een vriendje te laten uitzoeken. Dan zie je ook gelijk of het een match is of niet.
Bij binnenkomst viel mijn oog ook gelijk op Swiffer, een héél knap Hollandertje ♥ Samen in de koppelren van de opvang was hij ook heel lief voor Jetje. Ook begon hij na een tijdje te binkiën & deed zelfs 1 bunnyflop ♥ Jetje knorde wat aan & was behoorlijk angstig, wat ik ook verwacht had.
De nacht van zaterdag op zondag hebben ze ook apart geslapen. Jetje in haar eigen verblijf & "Swiffer" in hun toekomstig nieuwe. Toen ik ze die avond ging voeren, kwam "Swiffer" gelijk naar me toe gehupst. Zo schattig ♥ Hij is behoorlijk tam, heb ik gemerkt :-)
Gister (zondag) hebben we Swiffer omgedoopt tot Joep. Deze naam vind ik iets beter bij hem passen en Joep & Jetje klinkt ook heel leuk samen :-)
Die ochtend bij het openen van beide verblijven ging Jetje Joep gelijk opzoeken. Zij wist het dus nog heel goed ;-) Er is weer wat gejaag & gehap geweest, net zoals de dag ervoor, waarbij Jetje Joep lekker heeft onder gesproeid, zeer ladylike ;-)
Afgelopen nacht heb ik ze samen gezet in hun toekomstig nieuw verblijf. Het deurtje ervan had ik open gelaten, zodat ze in het hele schuurtje terecht konden voor extra ruimte & voldoende schuilmogelijkheden. Ik vond het behoorlijk spannend, maar vanochtend kwamen er 2 nieuwsgierige hoofdjes naar buiten, toen ik de deur van het schuurtje open maakte. Ook vanochtend weken ze geen moment meer van mekaars zijde. Kennelijk heeft de nacht samen door brengen hen iets goeds gedaan. maar het is toch altijd afwachten hoe dit zich allemaal verder gaat ontwikkelen bij het koppelen van konijnen. We gaan fijn rustig aan zo verder, alles op z'n tijd :-)
En Ed & Elly? Die vinden hun nieuwe buren reuze interessant! ;-)
maandag 27 januari 2014
Het "leed" dat Jetje socialiseren heet...
Zoals ik in de vorige blog had geschreven, ben ik sinds een week begonnen om Jetje te socialiseren;
Ze woont, vanaf dat we gevangen hebben, (tijdelijk) in een grote travelbox. Deze staat bij ons onder de veranda, gelijk bij de achterdeur. Dit is de beste manier om haar dagelijks in contact met ons te laten komen. Binnenhouden is geen optie, omdat ze een echt buitenkonijn is.
De eerste paar dagen bleef ze angstig achterin, maar uiteindelijk kreeg ze in de gaten dat het toch allemaal niet zo eng was & raakte ze vertrouwd met haar nieuwe omgeving. Haar oortjes staan nu nieuwsgierig rechtop, ze zit nu regelmatig vooraan, gaat op onderzoek uit & ik zie haar ook lekker zichzelf wassen :-) Met eten & drinken geven aai ik haar steeds weer, waardoor ze vertrouwd raakt met mijn handen. Dit laat ze heel makkelijk toe ondertussen :-)
Afgelopen zaterdag kreeg de travelbox een grote schoonmaakbeurt, met als gevolg dat Jetje opgepakt moest gaan worden... Omdat konijnen prooidieren zijn, vinden ze oppakken zowiezo verschrikkelijk! Maar soms ontkomen ze hier niet aan. Denk bijv. maar aan een bezoekje aan de dierenarts of bij ziekte medicatie toedienen. Dus dit was HET moment om haar hier ook aan te laten wennen, eens moet de eerste keer zijn... Maar dat heb ik geweten! Zoals verwacht vond ze dit verschrikkelijk & krabde ze heel mijn arm onder. Als een echt volhouder die ik ben, had ik weer een poging gewaagd & toen lukte het me om haar in mijn armen te houden! Ze heeft zeker 10 min. in mijn armen gezeten & ik voelde haar rustiger worden ♥
Ja, ik vind het toch heel belangrijk dat ze leert dat oppakken niet eng is. Leuk dat ze het nooit gaan vinden, dat weet ik. Ondertussen heb ik al 2 doelen bereikt binnen 1 week tijd: aaien & oppakken.
Ze woont, vanaf dat we gevangen hebben, (tijdelijk) in een grote travelbox. Deze staat bij ons onder de veranda, gelijk bij de achterdeur. Dit is de beste manier om haar dagelijks in contact met ons te laten komen. Binnenhouden is geen optie, omdat ze een echt buitenkonijn is.
De eerste paar dagen bleef ze angstig achterin, maar uiteindelijk kreeg ze in de gaten dat het toch allemaal niet zo eng was & raakte ze vertrouwd met haar nieuwe omgeving. Haar oortjes staan nu nieuwsgierig rechtop, ze zit nu regelmatig vooraan, gaat op onderzoek uit & ik zie haar ook lekker zichzelf wassen :-) Met eten & drinken geven aai ik haar steeds weer, waardoor ze vertrouwd raakt met mijn handen. Dit laat ze heel makkelijk toe ondertussen :-)
Afgelopen zaterdag kreeg de travelbox een grote schoonmaakbeurt, met als gevolg dat Jetje opgepakt moest gaan worden... Omdat konijnen prooidieren zijn, vinden ze oppakken zowiezo verschrikkelijk! Maar soms ontkomen ze hier niet aan. Denk bijv. maar aan een bezoekje aan de dierenarts of bij ziekte medicatie toedienen. Dus dit was HET moment om haar hier ook aan te laten wennen, eens moet de eerste keer zijn... Maar dat heb ik geweten! Zoals verwacht vond ze dit verschrikkelijk & krabde ze heel mijn arm onder. Als een echt volhouder die ik ben, had ik weer een poging gewaagd & toen lukte het me om haar in mijn armen te houden! Ze heeft zeker 10 min. in mijn armen gezeten & ik voelde haar rustiger worden ♥
Ja, ik vind het toch heel belangrijk dat ze leert dat oppakken niet eng is. Leuk dat ze het nooit gaan vinden, dat weet ik. Ondertussen heb ik al 2 doelen bereikt binnen 1 week tijd: aaien & oppakken.
Wie denkt dat konijnen makkelijke huisdieren zijn, heeft het goed mis!
#BezintEerGeBegint #DontShopADOPT!
maandag 20 januari 2014
Graafmachine...
Dit troffen wij zaterdagochtend in onze tuin aan;
Jetje had goed haar best gedaan in de nacht van vrijdag op zaterdag! Jeetje, wat kan zo'n klein konijntje een chaos veroorzaken ;-)
De ren van de konijnen moest sowieso weer nodig een keertje omgespaaid worden, dus zaterdagmiddag werd HET moment hiervoor. Met een verjaardag de dag erna, waarbij de hele woonkamer vol zit, ziet dit ook niet echt florissant uit ;-)
Maar dat zou nog een hele uitdaging gaan worden, aangezien Jetje een compleet gangenstelsel in de ren had gemaakt. Dit was haar nieuw huisje geworden en Ed & Elly vonden het prima. Alleen was dit geen ideale situatie zo; de ren was ontoegankelijk voor ons geworden wegens instortingsgevaar van de holen, deze kon niet schoongemaakt worden hierdoor & we hadden geen zicht op Jetje als ze bijv. ziek zou worden.
Dus gingen we met z'n 2-en héél voorzichtig aan de slag. 1 voor 1 alle gangen/holen opgemaakt om te kijken of we Jetje aantroffen. Ook in haar chaos-veroorzaakte-hol op het gras zat ze niet, waardoor ik 'm langzaam begon te knijpen... Ze zou toch niet nog in een hol in de ren zitten...deze hadden we allemaal al gecontroleerd & dichtgemaakt namelijk...
Bas ging ondertussen wat anders doen, maar mijn gevoel zei dat er iets niet klopte... Dus ik ben weer gaan spaaien in de ren & op een gegeven moment kwam ik haar tegen...helemaal (toch) rechtsachter zat ze waar we al geweest waren. Alleen bewoog ze niet meer... Mijn hart bonkte in m'n keel! We waren echt zóóóó voorzichtig geweest! Omdat ik niet meer verder durfde te graven, zou Bas het verder af maken. Eerst had hij een ander gat gemaakt om Jetje in te begraven. Vervolgens wilde hij haar opscheppen & daar vloog ze toch zo omhoog! Helemaal verdwaasd & paniekerig sprong ze rond & ging gelijk in het hoekje van het tuinhuisje zitten.
WAT WAS IK BLIJ!!! Ze was super bang & geschrokken van alles (en ik ook).
Vanaf nu woont ze (tijdelijk) weer in de grote travelbox;
Ik ga haar proberen wat meer te socialiseren, want dit is geen doen zo. Strax in het voorjaar moet ze ook geënt worden & dat is het voor haar ook beter dat ze minder bang is voor alles.
Kortom, ik heb weer een leuk NijnenPlaza-project voor de komende tijd :-)
De ren van de konijnen moest sowieso weer nodig een keertje omgespaaid worden, dus zaterdagmiddag werd HET moment hiervoor. Met een verjaardag de dag erna, waarbij de hele woonkamer vol zit, ziet dit ook niet echt florissant uit ;-)
Maar dat zou nog een hele uitdaging gaan worden, aangezien Jetje een compleet gangenstelsel in de ren had gemaakt. Dit was haar nieuw huisje geworden en Ed & Elly vonden het prima. Alleen was dit geen ideale situatie zo; de ren was ontoegankelijk voor ons geworden wegens instortingsgevaar van de holen, deze kon niet schoongemaakt worden hierdoor & we hadden geen zicht op Jetje als ze bijv. ziek zou worden.
Dus gingen we met z'n 2-en héél voorzichtig aan de slag. 1 voor 1 alle gangen/holen opgemaakt om te kijken of we Jetje aantroffen. Ook in haar chaos-veroorzaakte-hol op het gras zat ze niet, waardoor ik 'm langzaam begon te knijpen... Ze zou toch niet nog in een hol in de ren zitten...deze hadden we allemaal al gecontroleerd & dichtgemaakt namelijk...
Bas ging ondertussen wat anders doen, maar mijn gevoel zei dat er iets niet klopte... Dus ik ben weer gaan spaaien in de ren & op een gegeven moment kwam ik haar tegen...helemaal (toch) rechtsachter zat ze waar we al geweest waren. Alleen bewoog ze niet meer... Mijn hart bonkte in m'n keel! We waren echt zóóóó voorzichtig geweest! Omdat ik niet meer verder durfde te graven, zou Bas het verder af maken. Eerst had hij een ander gat gemaakt om Jetje in te begraven. Vervolgens wilde hij haar opscheppen & daar vloog ze toch zo omhoog! Helemaal verdwaasd & paniekerig sprong ze rond & ging gelijk in het hoekje van het tuinhuisje zitten.
WAT WAS IK BLIJ!!! Ze was super bang & geschrokken van alles (en ik ook).
Vanaf nu woont ze (tijdelijk) weer in de grote travelbox;
Kortom, ik heb weer een leuk NijnenPlaza-project voor de komende tijd :-)
woensdag 8 januari 2014
Jetje
Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier geblogd heb. De laatste is van maandag 19 augustus 2013... Ondertussen is er toch weer het 1 & ander gebeurd:
Dit is Jetje:
Foto gemaakt op 26-07-2013
Onze nieuwe bewoonster in Huize NijnenPlaza, een dumpertje;
Na 2 weken rondgezworven gebleken te hebben in mijn ouders hun tuin, had ik op dinsdagavond (23-07-2013) een dierenvriendelijke vangkooi geplaatst. Daarin allemaal lekkere dingetjes gelegd & op donderdag (25-07-2013) zat ze erin. Thuis gelijk een verblijf voor haar klaargemaakt, zodat ze eerst fijn kon bijkomen. Na 2 weken rondgezworven te hebben, was tot rust komen het belangrijkste. Pas daarna zouden we verder gaan kijken.
Tot rust komen was echt heel hard nodig! Het arme beestje was heel bang, zo zielig.
De eerste week begon ze steeds meer te wennen & leek ze relaxter te worden. Helaas waren we na onze vakantie weer terug bij af met haar angst & moesten we weer rustig aan van voor af aan beginnen met wennen. Tijdens onze vakantie hebben mijn ouders voor de konijnen gezorgd & heel goed, maar ze zijn er natuurlijk minder mee bezig dan ik ;-)
Foto gemaakt op 29-07-2013
Nadat we Jetje gevangen hadden, heeft mijn vader in hun wijk vertelt dat het konijntje nu bij mij zit & dat ze haar bij mij weer konden ophalen. Helaas heeft zich niemand meer gemeld...
We hadden zelf het vermoeden dat ze bewust gedumpt is. Ze zat helemaal onder de vlooien & was/is echt heel bang. Hoe vaak maak je mee dat mensen verwachten dat ieder babykonijn een schattig knuffelkonijntje moet zijn. Knuffelig is Jetje totaal niet & misschien hebben ze zich geen raad meer met haar geweten, want ze is echt heel bang.
Ze was ook heel spits & rank van bouw, waardoor ik in eerste instantie dacht dat ze een halfwildje zou zijn. Maar ondertussen is ze alweer bijna 8 maanden oud & is ze uitgegroeid naar een mooie volwassen dame. Ze was dus een beetje ondervoed van het 2 weken alleen moeten zien te overleven.
Foto gemaakt 21-10-2013
Een koppelpoging met Ed & Elly was helaas mislukt. Elly (ras FH-dame) accepteert geen enkel ander vrouwtje in de buurt van Ed.
In mijn herfstvakantie heeft ze mogen daten met een heel mooi ex-rammetje, het konijn van een goede vriendin van mij. Zijn vriendinnetje had ze een paar weken daarvoor moeten laten inslapen, waardoor hij alleen kwam te zitten & eenzaam werd. De koppeling tussen Jetje & hem verliep gewoon perfect! Het was echt binnen een minuut gepiept, waardoor ik dacht dat Jetje haar plekje gevonden had. Alleen belde de volgende ochtend mijn vriendin me paniekerig op dat Jetje was ontsnapt. Maar de vraag was hoe, aangezien de hele ren overdekt is...Tegen een boom op had ze een klein kiertje ontdekt, waar ze zich doorheen kon wurmen. Uiteindelijk heeft ze Jetje kunnen vangen & weer teruggezet in het verblijf. De kiertjes heeft ze dichtgemaakt met houtjes, waardoor het probleem opgelost zou moeten zijn. Maar Jetje blijkt heel slim te zijn; ze heeft 1 houtje eruit weten te tikken & zo weer kunnen ontsnappen. Mijn vriendin wist niet meer wat ze hiermee aan moest, Jetje heeft echt een enorme ontsnappingsdrang. Waar dit vandaan komt, weet ik echt niet. Ze heeft dit verblijf al best lang & er is nog nooit een konijn uit ontsnapt. Bij de laatste ontsnapping was ze Jetje ook echt kwijt & dacht dat ze weg was. Door dit alles zat haar eigen konijn nog steeds alleen, waar hij niet gelukkig van werd. Samen zouden we die vrijdagochtend naar Konijnenopvang Het Knabbelhuis gaan. Omdat mijn dochtertje Anne ook mee ging, heb ik haar opgehaald. Eenmaal bij haar thuis in de tuin zag ik Jetje zitten. Ik kon haar vrij snel aaien, haar vervolgens pakken en in mijn transportbox zetten, die daar nog stond. Vervolgens zijn we naar de opvang gereden & heb ik Jetje ook meegenomen.
Mijn idee was in eerste instantie om Jetje naar de opvang te brengen. Maar eenmaal daar zat de opvang bomvol & had ze over een week weer plek. Mijn vriendin haar konijn had gelijk bij Bibi ook zijn match gevonden. Dus we zijn daarna met 3 konijnen weer terug naar huis gereden. Jetje is met mij mee naar huis gegaan.
Eenmaal thuis had ze vrij snel weer haar oude vertrouwde plekje gevonden. Ik kon haar ook heel goed aaien & dicht bij haar in de buurt komen.
Met haar enorme ontsnappingsdrang hebben we besloten dat Jetje bij ons blijft. Het arme beestje heeft nu meer dan genoeg meegemaakt, vind ik. Een eigen vriendje kan ik haar niet geven, maar bij ons kan ze verder wel op de manier leven die bij haar past. Als ze in een kooitje/hok woont, wordt ze knettergek. Het was genoeg geweest allemaal!
Haar bang/angst met heel alert, oplettend & altijd op hun hoede zijn heeft ze nog altijd gehouden. Kennelijk is dit alles best wel traumatisch geweest voor haar.
Alleen sinds een paar weken is ze constant te vinden in de ren van Ed & Elly. Zij reageren nu ook een stuk minder fel op haar aanwezigheid als in het begin. Jetje heeft in principe onze hele tuin tot haar beschikking, maar kiest erzelf voor om in de ren te gaan "wonen". Ed & Elly jagen haar nog steeds op bij het zien ervan, maar zonder agressie. Dus...ik heb een goede hoop dat ik ze ooit nog een keer een trio gaan vormen ♥ :-)
Abonneren op:
Posts (Atom)