Het "leed" dat Jetje socialiseren heet...

Zoals ik in de vorige blog had geschreven, ben ik sinds een week begonnen om Jetje te socialiseren;
Ze woont, vanaf dat we gevangen hebben, (tijdelijk) in een grote travelbox. Deze staat bij ons onder de veranda, gelijk bij de achterdeur. Dit is de beste manier om haar dagelijks in contact met ons te laten komen. Binnenhouden is geen optie, omdat ze een echt buitenkonijn is.
De eerste paar dagen bleef ze angstig achterin, maar uiteindelijk kreeg ze in de gaten dat het toch allemaal niet zo eng was & raakte ze vertrouwd met haar nieuwe omgeving. Haar oortjes staan nu nieuwsgierig rechtop, ze zit nu regelmatig vooraan, gaat op onderzoek uit & ik zie haar ook lekker zichzelf wassen :-) Met eten & drinken geven aai ik haar steeds weer, waardoor ze vertrouwd raakt met mijn handen. Dit laat ze heel makkelijk toe ondertussen :-)
Afgelopen zaterdag kreeg de travelbox een grote schoonmaakbeurt, met als gevolg dat Jetje opgepakt moest gaan worden... Omdat konijnen prooidieren zijn, vinden ze oppakken zowiezo verschrikkelijk! Maar soms ontkomen ze hier niet aan. Denk bijv. maar aan een bezoekje aan de dierenarts of bij ziekte medicatie toedienen. Dus dit was HET moment om haar hier ook aan te laten wennen, eens moet de eerste keer zijn... Maar dat heb ik geweten! Zoals verwacht vond ze dit verschrikkelijk & krabde ze heel mijn arm onder. Als een echt volhouder die ik ben, had ik weer een poging gewaagd & toen lukte het me om haar in mijn armen te houden! Ze heeft zeker 10 min. in mijn armen gezeten & ik voelde haar rustiger worden ♥
Ja, ik vind het toch heel belangrijk dat ze leert dat oppakken niet eng is. Leuk dat ze het nooit gaan vinden, dat weet ik. Ondertussen heb ik al 2 doelen bereikt binnen 1 week tijd: aaien & oppakken.

Wie denkt dat konijnen makkelijke huisdieren zijn, heeft het goed mis!

#BezintEerGeBegint #DontShopADOPT!

Graafmachine...

Dit troffen wij zaterdagochtend in onze tuin aan;

Jetje had goed haar best gedaan in de nacht van vrijdag op zaterdag! Jeetje, wat kan zo'n klein konijntje een chaos veroorzaken ;-)
De ren van de konijnen moest sowieso weer nodig een keertje omgespaaid worden, dus zaterdagmiddag werd HET moment hiervoor. Met een verjaardag de dag erna, waarbij de hele woonkamer vol zit, ziet dit ook niet echt florissant uit ;-)
Maar dat zou nog een hele uitdaging gaan worden, aangezien Jetje een compleet gangenstelsel in de ren had gemaakt. Dit was haar nieuw huisje geworden en Ed & Elly vonden het prima. Alleen was dit geen ideale situatie zo; de ren was ontoegankelijk voor ons geworden wegens instortingsgevaar van de holen, deze kon niet schoongemaakt worden hierdoor & we hadden geen zicht op Jetje als ze bijv. ziek zou worden.

Dus gingen we met z'n 2-en héél voorzichtig aan de slag. 1 voor 1 alle gangen/holen opgemaakt om te kijken of we Jetje aantroffen. Ook in haar chaos-veroorzaakte-hol op het gras zat ze niet, waardoor ik 'm langzaam begon te knijpen... Ze zou toch niet nog in een hol in de ren zitten...deze hadden we allemaal al gecontroleerd & dichtgemaakt namelijk...
Bas ging ondertussen wat anders doen, maar mijn gevoel zei dat er iets niet klopte... Dus ik ben weer gaan spaaien in de ren & op een gegeven moment kwam ik haar tegen...helemaal (toch) rechtsachter zat ze waar we al geweest waren. Alleen bewoog ze niet meer... Mijn hart bonkte in m'n keel! We waren echt zóóóó voorzichtig geweest! Omdat ik niet meer verder durfde te graven, zou Bas het verder af maken. Eerst had hij een ander gat gemaakt om Jetje in te begraven. Vervolgens wilde hij haar opscheppen & daar vloog ze toch zo omhoog! Helemaal verdwaasd & paniekerig sprong ze rond & ging gelijk in het hoekje van het tuinhuisje zitten.
WAT WAS IK BLIJ!!! Ze was super bang & geschrokken van alles (en ik ook).
Vanaf nu woont ze (tijdelijk) weer in de grote travelbox;

Ik ga haar proberen wat meer te socialiseren, want dit is geen doen zo. Strax in het voorjaar moet ze ook geënt worden & dat is het voor haar ook beter dat ze minder bang is voor alles.
Kortom, ik heb weer een leuk NijnenPlaza-project voor de komende tijd :-)

Jetje

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier geblogd heb. De laatste is van maandag 19 augustus 2013... Ondertussen is er toch weer het 1 & ander gebeurd:

Dit is Jetje:

Foto gemaakt op 26-07-2013

Onze nieuwe bewoonster in Huize NijnenPlaza, een dumpertje;

Na 2 weken rondgezworven gebleken te hebben in mijn ouders hun tuin, had ik op dinsdagavond (23-07-2013) een dierenvriendelijke vangkooi geplaatst. Daarin allemaal lekkere dingetjes gelegd & op donderdag (25-07-2013) zat ze erin. Thuis gelijk een verblijf voor haar klaargemaakt, zodat ze eerst fijn kon bijkomen. Na 2 weken rondgezworven te hebben, was tot rust komen het belangrijkste. Pas daarna zouden we verder gaan kijken.

Tot rust komen was echt heel hard nodig! Het arme beestje was heel bang, zo zielig.

De eerste week begon ze steeds meer te wennen & leek ze relaxter te worden. Helaas waren we na onze vakantie weer terug bij af met haar angst & moesten we weer rustig aan van voor af aan beginnen met wennen. Tijdens onze vakantie hebben mijn ouders voor de konijnen gezorgd & heel goed, maar ze zijn er natuurlijk minder mee bezig dan ik ;-)

Foto gemaakt op 29-07-2013

Nadat we Jetje gevangen hadden, heeft mijn vader in hun wijk vertelt dat het konijntje nu bij mij zit & dat ze haar bij mij weer konden ophalen. Helaas heeft zich niemand meer gemeld...

We hadden zelf het vermoeden dat ze bewust gedumpt is. Ze zat helemaal onder de vlooien & was/is echt heel bang. Hoe vaak maak je mee dat mensen verwachten dat ieder babykonijn een schattig knuffelkonijntje moet zijn. Knuffelig is Jetje totaal niet & misschien hebben ze zich geen raad meer met haar geweten, want ze is echt heel bang. 

Ze was ook heel spits & rank van bouw, waardoor ik in eerste instantie dacht dat ze een halfwildje zou zijn. Maar ondertussen is ze alweer bijna 8 maanden oud & is ze uitgegroeid naar een mooie volwassen dame. Ze was dus een beetje ondervoed van het 2 weken alleen moeten zien te overleven.

Foto gemaakt 21-10-2013

Een koppelpoging met Ed & Elly was helaas mislukt. Elly (ras FH-dame) accepteert geen enkel ander vrouwtje in de buurt van Ed.

In mijn herfstvakantie heeft ze mogen daten met een heel mooi ex-rammetje, het konijn van een goede vriendin van mij. Zijn vriendinnetje had ze een paar weken daarvoor moeten laten inslapen, waardoor hij alleen kwam te zitten & eenzaam werd. De koppeling tussen Jetje & hem verliep gewoon perfect! Het was echt binnen een minuut gepiept, waardoor ik dacht dat Jetje haar plekje gevonden had. Alleen belde de volgende ochtend mijn vriendin me paniekerig op dat Jetje was ontsnapt. Maar de vraag was hoe, aangezien de hele ren overdekt is...Tegen een boom op had ze een klein kiertje ontdekt, waar ze zich doorheen kon wurmen. Uiteindelijk heeft ze Jetje kunnen vangen & weer teruggezet in het verblijf. De kiertjes heeft ze dichtgemaakt met houtjes, waardoor het probleem opgelost zou moeten zijn. Maar Jetje blijkt heel slim te zijn; ze heeft 1 houtje eruit weten te tikken & zo weer kunnen ontsnappen. Mijn vriendin wist niet meer wat ze hiermee aan moest, Jetje heeft echt een enorme ontsnappingsdrang. Waar dit vandaan komt, weet ik echt niet. Ze heeft dit verblijf al best lang & er is nog nooit een konijn uit ontsnapt. Bij de laatste ontsnapping was ze Jetje ook echt kwijt & dacht dat ze weg was. Door dit alles zat haar eigen konijn nog steeds alleen, waar hij niet gelukkig van werd. Samen zouden we die vrijdagochtend naar Konijnenopvang Het Knabbelhuis gaan. Omdat mijn dochtertje Anne ook mee ging, heb ik haar opgehaald. Eenmaal bij haar thuis in de tuin zag ik Jetje zitten. Ik kon haar vrij snel aaien, haar vervolgens pakken en in mijn transportbox zetten, die daar nog stond. Vervolgens zijn we naar de opvang gereden & heb ik Jetje ook meegenomen.

Mijn idee was in eerste instantie om Jetje naar de opvang te brengen. Maar eenmaal daar zat de opvang bomvol & had ze over een week weer plek. Mijn vriendin haar konijn had gelijk bij Bibi ook zijn match gevonden. Dus we zijn daarna met 3 konijnen weer terug naar huis gereden. Jetje is met mij mee naar huis gegaan.

Haas met zijn nieuwe vlam Gradje (voorheen Bibi)

Eenmaal thuis had ze vrij snel weer haar oude vertrouwde plekje gevonden. Ik kon haar ook heel goed aaien & dicht bij haar in de buurt komen.

Met haar enorme ontsnappingsdrang hebben we besloten dat Jetje bij ons blijft. Het arme beestje heeft nu meer dan genoeg meegemaakt, vind ik. Een eigen vriendje kan ik haar niet geven, maar bij ons kan ze verder wel op de manier leven die bij haar past. Als ze in een kooitje/hok woont, wordt ze knettergek. Het was genoeg geweest allemaal!

Haar bang/angst met heel alert, oplettend & altijd op hun hoede zijn heeft ze nog altijd gehouden. Kennelijk is dit alles best wel traumatisch geweest voor haar.

Alleen sinds een paar weken is ze constant te vinden in de ren van Ed & Elly. Zij reageren nu ook een stuk minder fel op haar aanwezigheid als in het begin. Jetje heeft in principe onze hele tuin tot haar beschikking, maar kiest erzelf voor om in de ren te gaan "wonen". Ed & Elly jagen haar nog steeds op bij het zien ervan, maar zonder agressie. Dus...ik heb een goede hoop dat ik ze ooit nog een keer een trio gaan vormen ♥ :-)